Met Die brandende man beweeg Van Rooyen buite sy selfgevestigde tradisie van die Afrika-milieu. Twee Suid-Afrikaners begewe hulle na die Nevada-woestyn waar duisende mense elke jaar byeenkom vir ’n fees waartydens ’n sewe verdieping hoë man van rottang en neon ritueel verbrand word.
Die mens se stryd bly egter teen homself; ’n tema wat al Van Rooyen se werk kenmerk. By die fees van die Brandende Man, waar die “juk” van beskawing afgegooi word, blyk die mens se grootste vyand die mens self te wees. Dit is veel meer as die Man wat vernietig word. Gaandeweg word droë humor deur ontnugtering en uiteindelik trauma vervang.